Nieuwe onderdelen
Ik reed al jaren op een racefiets die een paar framematen te groot was. Dat resulteerde steevast in rugpijn. Al diverse fietsonderdelen vervangen, stuurpen, zadel, etc. maar de fiets bleef te groot. Nu heb ik een nieuwe racefiets. Een Giant. Gaaf dingetje…
Was dat ook maar zo eenvoudig met het menselijk lichaam. Kapot? Even een onderdeeltje vervangen. Alhoewel de wetenschap grote stappen maakt is men nog niet in staat om alles te vervangen. Maar er is progressie. Een los onderdeeltje gaat misschien nog wel. Maar als er meer onderdelen kapot zijn dan is het een stuk lastiger. Een grote beurt zeg maar. Helaas lukt het bij mij niet om al die onderdelen te vervangen. Daarvoor is er teveel stuk. NET-kanker is in dat opzicht niet heel eenvoudig. Daarom zijn er in mijn geval niet heel veel andere opties.
De racefiets is dus wel vervangen. Ik ben door Frans (mechanieker van het Nederlands damesteam) weer perfect op de fiets gezet. Vakman hoor. Heeft alles opgemeten en afgesteld. Geen rugklachten meer tijdens mijn rondje gisteren. Heerlijk is dat. Gisterenavond wel rugklachten. Te lang gestaan tijdens het feestje van Peter en Marina. Dat is niet bevorderlijk met een aangetaste ruggenwervel. Dat is nou typisch zo’n onderdeel dat niet echt te vervangen is. Jammer. Op de racefiets heb ik er geen last van. En tijdens wandelingen ook niet. Dat scheelt.
Ik sprak tijdens dat feest met een oude bekende die al een aantal jaren aan Parkinson lijdt. We hebben beiden besloten dat we ons leven niet laten bepalen door een of andere domme ziekte. Helemaal negeren kun je het natuurlijk niet. Je moet mee met de flow als het ware. De flow van het ziek zijn en af en toe even toegeven dat het minder gaat. Als je weet dat er veel mooie momenten zijn is dat goed te doen. Wel was ik helemaal gesloopt na het feestje. Maar goed. Uit de goeie momenten haal je weer voldoende energie. Ik zou het liefste de volgende keer tegen dr. Tesselaar zeggen. Goh Margot. Ik vind je hartstikke aardig maar nu kappen met die flauwekul. Helemaal geen tijd voor. En dat is zo. De agenda is meer dan gevuld.
1 juli verjaardag, 9 juli eerste teambijeenkomst Alpe d’HuZes, 22 augustus ons eigen feest en tussendoor nog de Vierdaagse. Voorlopig loopt mijn planning tot 2 juni 2016. Dan is de Alpe d’HuZes weer. Ons team is bijna compleet. Nu zijn we met dertien renners en rensters. Allemaal mensen die ik graag om me heen heb. We hebben zelfs onze eerste activiteit om geld in te zamelen in het vooruitzicht. Op zondag 28 juni speelt singer/songwriter Emil Landman in de tuin van goede vrienden. De opbrengst is voor ons fietsteam. Hoe mooi is dat?
Als je er niet bij kunt zijn. Geniet dan nu alvast even…