Vijftig

“Is it a big thing?” Dat vroeg een vriend van me uit Engeland. Vijftig worden bedoelde hij. Ik keek er eigenlijk wel naar uit. Want vijftig worden is reden voor feest. En onder de gegeven omstandigheden heeft het bereiken van die leeftijd een extra lading. Yep. It’s a big thing mr. Pynn. Ik ben vijftig geworden!

Vijftig worden krijgt een heel andere lading als je geconfronteerd wordt met de eindigheid der dingen. “Zo nou hoor je bij de club”, werd er gezegd. Ik had nooit gedacht dat ik het fijn zou vinden om bij “die” club te horen. Ja doe maar zo’n seniorenpas dan. Ik ben allang blij dat ik erbij hoor. Ik ga nu dus ook met mijn pasje zwaaiend door het dorp op zoek naar ouwe lullen korting. Wees gewaarschuwd Bemmelse middenstanders. En als we toch gaan winkelen lijkt het me ook tijd om identieke windjacks aan te schaffen bij de ANWB. Als ik dan met Monique ergens heen ga op de fiets dan wordt je in ieder geval al aan je kleding herkend. Oh, senioren zie je ze denken. Niet dat zij zo oud is hoor. Verre van dat. Ik heb een jonge vrouw.

Dat je wat ouder wordt merk je ook aan de stappen die je kinderen maken. Zo slaagde onze oudste dochter Maartje voor haar VWO examen. Gek. Ik herinner het me als de dag van gisteren dat ze afscheid nam van haar lagere school. Ze wist geen raad om naar het Montessori College in Nijmegen te gaan. Weg uit Bemmel op zoek naar een nieuwe horizon. En nu is ze daar al weer klaar. En Floor, onze jongste is over naar HAVO4. Super. Voordat we het weten zitten we bij haar diploma uitreiking. Het cliché klopt dus dat het snel gaat als je kinderen hebt. “Voordat je het weet zijn ze het huis uit”. Het is waar. Ik spreek uit ervaring.

Over huis gesproken. Voor ons huis in Tsjechië is serieuze belangstelling. Het zou mooi zijn als we er uit komen. Er is een bod gedaan. Dat vereist nog wel enige onderhandeling, maar goed. Fijn als we de koop kunnen sluiten. Weg is weg. Want zeg nou zelf. Wat moet je met een huis in Tsjechië als je liever een jacuzzi in je tuin hebt en een keer extra met je gezin op vakantie gaat? Wow. Een jacuzzi, dat is lekker voor rug, lijf en leden. Want met die rug wil het niet vlotten. De versleten wervel speelt zo nu en dan op als ik niet op mezelf pas of te lang sta. Dat komt niet in de laatste plaats doordat ik nog steeds moeite heb met m’n energieverdeling. Maar ik krijg het steeds beter onder de knie.

Vanavond, tijdens een barbecue, vroeg een bevallige dame me; “Wat is nou het moeilijkste aan de situatie?" Dat is eigenlijk het accepteren dat ik niet alles aan kan. Zie ik mensen hardlopen dan denk ik. Godver, dat zou ik ook wel willen. Dat lukt dus niet meer. Drie dagen feest vieren. Pech. Maar fietsen… Als een nieuwe. Moet ik niet zoals afgelopen week hongerklop krijgen. Goh. Na een stevige klim van Beek naar Berg & Dal en direct erna de Zevenheuvelenweg ging ik goed naar de kloten. Ik kreeg de pedalen bijna niet meer rond. Beginnersfout. Daar trapt die ouwe niet meer in. Goed ik was die bewuste maandag ook een jaar jonger. Noem het onervarenheid.

Overigens hebben de dames in huis me goed verrast op m’n vijftigste verjaardag. Een surpriseparty. Na een rondrit en smoes om me het huis uit te krijgen kom ik thuis en zit de hele tuin vol met vrienden en vriendinnen. Mooi joh!  Behalve dat nog twee geweldige cadeaus. Een ballonvaart van en met Monique en een dag of weekend met het gezin erop uit. Want mooie momenten vier en beleef je samen. Spulletjes kan je tenslotte niet meenemen.

En nu op naar “the next big thing.” Want je moet je bakens blijven verzetten en telkens een nieuw doel voor ogen hebben. 

En zoals je gewend bent. Een nummer om mee af te sluiten. Prachtig nummer van John Mayer. Net zoals als die dochters van ons...