Blog

Hoe de ellende begon

Sommigen van jullie wisten wel dat ik al een aantal weken met mijn gezondheid aan het sukkelen was. Ik wil jullie graag via deze blog op de hoogte brengen wat er met mij aan de hand is.

Om maar direct met de deur in huis te vallen. Ik heb kanker. Kan het niet mooier maken dan het is. Ik ben vanochtend samen met Monique bij de Dr. Janneke Walraven geweest, de oncoloog, en die kwam met deze klote mededeling. Ik zal uitleggen wat er aan vooraf ging en wat het toekomstperspectief is.

In oktober dit jaar merkte ik bij een hardlooprondje met oudste dochter Maartje dat ik kortademiger was en last had van mijn flanken. Of hoe je dat ook noemt. Ik dacht aan een spierpijn en heb een anderhalve week afgewacht of het minder werd. Dat bleek niet zo te zijn. Na een bezoek aan de huisarts ben ik verwezen naar Rijnstate om een snel onderzoek te doen naar longen, hart, bloed en er werd een ECG gemaakt. Die ECG liet een onregelmatigheid zien. Vervolgens naar de Radboud om op de afdeling cardiologie e.e.a. uit te zoeken. ECG, fietstest, nog een ECG, bloedruk, echo, bloed, etc.
Ondertussen werd het gevoel (het is gelukkig niet echt pijn) op mijn ribben niet minder. Toch maar weer naar de huisarts en uitgelegd dat het niet minder was geworden en dat ik er niet gerust op was. Hij heeft vervolgens besloten om een echo te laten maken van mijn lever, nieren, ingewanden en al het spul wat er zit. De echo was op 12 december. Op maandag 15 december werd ik ontboden bij de huisarts. Hij vertelde me dat er een vlek op mijn alvleesklier gezien was en de lever gaf een “onrustig” beeld. Dat kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ergens in je hoofd laat je dan wel allerlei scenario’s de revue passeren maar als je huisarts dat zo stelt dan schrik je jezelf de tering kan ik je verzekeren. Monique was er gelukkig bij toen hij de mededeling deed. Vervolgens is er op woensdag 17 december een CT scan gemaakt.

Ook kreeg ik uitslag van de cardioloog. Een verdikking van een deel van mijn hartspier. Dat valt eigenlijk wel mee en kan een beetje benauwdheid veroorzaken. Maandag 22 december, was mijn afspraak bij de oncoloog. Dat was geen goed nieuws. Er is sprake van kanker in mijn alvleesklier en er zijn vlekken te zien op mijn lever en in mijn botten. Dat kan op een aantal zaken duiden. Maar het meest voor de hand liggend is op dit moment is een vorm van kanker die Neuro Endocriene Tumoren (NET) heet. Daar heb je ook weer gradaties in. Als ik de meest milde vorm heb dan is dat te behandelen. Zie voor info: http://www.net-kanker.nl/. Is het geen NET dan zijn we helaas verder van huis en houdt het op zeker moment gewoon op. Wij gaan daar niet vanuit! Het glas is tenslotte halfvol.

Morgenmiddag ben ik weer in het ziekenhuis en nemen ze een biopt. Dat betekent dat ze een stukje weefsel uit mijn lever halen om exact te bepalen wat voor soort kanker het nu echt is.  Daar krijgen we 5 januari de uitslag van. We gaan dus een onzekere tijd tegemoet. Gelukkig hebben we veel steun van de mensen die op de hoogte waren en aan elkaar.

Een ding vooropgesteld. Ik heb geen pijn, voel me goed, heb mijn eetlust en de wijn en het bier smaken uitstekend. We gaan de dagen tot aan 5 januari er in ieder geval het beste van maken met elkaar en kerst vieren en de verjaardagen van Maartje (6 jan) en Floor (2 jan).

Voor de duidelijkheid. We hebben de kinderen ingelicht en die zijn op de hoogte van de situatie. We houden van openheid en eerlijkheid.

Veel tranen, onzekerheid maar ook een hoop liefde en geborgenheid. Mocht je me tegenkomen. Ik heb niet altijd zin om erover te praten. We willen vooral heel erg genieten van elkaar, onze vrienden en familie. Want het leven is een feestje en dat willen we vooral voor ogen houden! Tenslotte is de zomervakantie al geboekt en moeten we gewoon door!

Hou je goed. Maak er een mooie kerst van en geniet bijzonder!

Share this post