Blog

Enthousiasme

Aan enthousiasme ontbreekt het me de laatste weken niet. Ik ben blij met m’n fysieke gesteldheid, boekenverkoop en bezigheden. In mijn vorige blog schreef ik dat mijn bloedwaarden op peil moesten zijn om opnieuw met een behandeling te kunnen starten. Om die waarden onder controle te krijgen slik ik prednisolon. En die waarden zijn de laatste week goed gedaald en bijna op niveau zodat ik hopelijk (weer) met een behandeling kan starten.

En, dat is zeker zo goed nieuws, ik voel me meestentijds energiek. Dat komt ook door de pillen maar ook doordat mijn conditie verbeterd is. Althans zo voelt het wel. Ik heb veel gefietst en ben in training voor de Alpe d’HuZes. We hebben nog exact zevenenveertig dagen te gaan tot aan de beklimming op 2 juni. Het schiet dus al aardig op. Er zijn al de nodige hoogtemeters gemaakt en het valt me beslist niet tegen zoals het gaat. Gelukkig hebben we in de buurt van Nijmegen en Arnhem prachtige heuvels waar je de tanden en kuiten goed op stuk kunt bijten. Beekmandalseweg, Oude Holleweg, Randwijklaan en de Posbank bij Arnhem.

Behalve het trainen is er de laatste twee weken hard gewerkt aan het boek. Ik heb veel foto’s gemaakt met fotograaf Peter en we hebben ook wat foto’s met de familie gemaakt in de studio en op locatie. Alle foto’s zijn zorgvuldig uitgezocht en geënsceneerd bij de blogs zodat het ook een beeldverslag vormt dat de tekst ondersteunt.
Maandag ga ik met Theo Koops van De Vormgevers Praktijk het boek naar de drukker brengen. We bepalen dan ook wat de exacte oplage moet worden. Op dit moment staat de teller op tweehonderdnegen verkochte exemplaren. Dat is ontzettend veel en ik en de goede doelen, zijn alle kopers nu al dankbaar. Voor de boekpresentatie op stoeterij Buitenzorg in Bemmel heb ik al honderddertig aanmeldingen. Dat wordt denk ik een leuk feestje. Ik heb er mooi weer bij besteld en Thérése heeft het nodige in fles en fust. Behalve het boek uitreiken en signeren – het is net echt - zal ik daar met Richard Durrant een paar nummers ten gehore brengen. En Gadget, onze eigen hobbyband, speelt ook een nummer mee. Een gevarieerd programma dus. Gisteren werd me nog gevraagd of ik volgend jaar ook op het boekenbal uitgenodigd wordt. Ja, dat lijkt me wel wat. Wie weet kom ik er dan wel achter of die Heleen van Royen echt zo gek als een deur is.

Dat het de laatste tijd druk was kwam ook door een fantastische tweedaagse workshop die ik mocht volgen. De Superpromoter Academy. Rijn Vogelaar die ik al wat jaren ken gaf deze workshop in Rotterdam en het begrip Superpromoter is in korte tijd een internationaal begrip geworden. Bedrijven, organisaties en individuen hebben het gedachtengoed omarmd. Superpromoters zijn de personificatie van de kracht van enthousiasme. Ik heb in twee dagen weer veel geleerd over mijn bedrijf, mijn eigen persoon en over het inzetten van positivisme voor bedrijf, maatschappij en privéleven. Voorwaarde wat mij betreft is wel dat je enthousiasme gevoed wordt vanuit oprechtheid en je moet jezelf kwetsbaar op durven stellen. Van daaruit ontsteek je een ‘flame’ die een ‘flow’ in gang kan zetten wat leidt tot een ‘flood’ waardoor de wereld een stuk mooier wordt. ’s Avonds hoorde een kookworkshop ook tot het programma. Toch weer wat dingen geleerd om in de praktijk te brengen.

Aan eerder genoemd positivisme ontbreekt het de laatste tijd dus niet. Het scheelt ontzettend dat ik lichamelijk lekker in m’n vel zit. Maar de balans is nog niet helemaal gevonden. Daarvoor moeten er wat bloedwaarden verder omlaag. Dinsdag ga ik die waarden weer laten prikken in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis. We zijn er dan toch met een groot aantal hoofdsponsors van ons Alpe d’HuZes team. We krijgen een ontvangst in het Gasthuis en een rondleiding met presentatie in het ziekenhuis. Een mooie manier om met elkaar een zinvolle dag door te brengen en te zien wat er onder meer aan onderzoek en behandeling mogelijk is.

Maandag ben ik overigens ook in Amsterdam. Maar dan met vriend Hans. Middagje rondhangen (note to self – stay away from Apple store), hapje eten en ’s avonds naar het concert van Noel Gallagher (ooit Oasis). Daar kijk ik naar uit. Ook een soort afsluiting van een periode. Met Hans ben ik ooit naar Tsjechië gegaan om de bouwkundige staat van ons huis daar te onderzoeken. Dat ging gepaard met veel Tsjechisch bier, rum en andere alcoholhoudende versnaperingen. Uiteindelijk is het huis aangekocht en hebben we er ruim tien jaar plezier van gehad. Maar aan alles komt een eind. We verwachten einde deze maand het huis weer verkocht te hebben. Dat duurt allemaal veel langer dan we dachten. Maar de papieren liggen ter goedkeuring bij het kadaster en als dat goedgekeurd is dan is de deal helemaal rond en kan dat boek dicht!

Genoeg geschreven. Morgen hebben Maartje en Floor voor vrienden en vriendinnen een Alpe d’HuZes charity diner georganiseerd. Ik ga maar eens de keuken in om de pommodori soep voor te bereiden. Dat scheelt morgen weer werk.

Share this post